از اثرات یه جور خستگی که روزهایی که ناهار رو دیر یا اصلاً نمیخورم و تا عصر پیاده راه رفتم یا بیرون از خونه بودم که طبیعتاً رابطهی مستقیم داره با پیاده روی ، توی زانوهام احساس میکنم که با یک ذهن پر ماجرا خواب آرامش بخش رو کاملاً غیر ممکن میکنه ، حال هر چیزی رو ازت میگیره و هر کاری میکنی که تمرکزت روی مسئله خاصی باشه نمیتونی تا بالاخره زمان تو رو با خودش ببره و تو بروی و بروی و باز هم بروی ... !
نویسنده : امید عیارپور » ساعت 8:6 عصر روز پنج شنبه 88 تیر 25
