زاده شد ستاره اي
در کنجي از
لحظه هاي ِ تاريک ،
که قاب ِ آسمان را
پر کرده بودند . . .
(ن.خ / بهترين و تنهاترين بهونه هميشه خدا بوده و هست . . .)
مرسي اميد جان كه يه پنجره به روم باز كردي.
