زاده شد ستاره اي

در کنجي از

لحظه هاي ِ تاريک ،

که قاب ِ آسمان را

پر کرده بودند . . .

(ن.خ / بهترين و تنهاترين بهونه هميشه خدا بوده و هست . . .)

مرسي اميد جان كه يه پنجره به روم باز كردي.

فايده ندلره،ده تا ديگه از اين مطالبم بذاري،بالا بري پايين بياي ،بازم بايد يه پنج روز ديگه صبر كني