امروز تو مترو سرمو چسبونده بودم به شيشه و داشتم فكر مي كردم:چرا همه به عاطفه ميگن چشمات قشنگه ولي به من نميگن ،ما كه شبيهيم ، يه دقعه كناريم سر حرفو باز كرد و اخرشم گقت :تو چشمات يه چيزي هست ،از همون اول كه اومدم نظرمو جلب كرد.خندم گرفت.مي گن تو اين جهان عرضه هميشه پيش از تفاضاست.قبل از طلب اجابت شده،و اينكه تو خود اگاهي بر تمامي پرسش ها.